Prokrastynacja – ang.procrastination – putting off; postponing; delaying things

“Przydałoby się wreszcie poznać ten język”, ‘A gdybym tak mówiła lepiej…”, “Ach, dobrze byłoby rozumieć filmy w oryginale…”; “OK, zapiszę się na kurs! Jutro zadzwonię, zapytam…albo nie- zacznę od następnego miesiąca…w sumie to już końcówka roku…Wiem! Zrobię noworoczne postanowienie i od stycznia będę się uczyć systematycznie…” I tak dzień za dniem, tydzień za tygodniem, rok za rokiem, a efektów brak. Jedziesz na wakacje, znowu trudno się dogadać, albo oczekujesz, że Twój język powinien być już na tyle płynny, żeby swobodnie złożyć reklamację w restauracji, bo w sumie danie było nie takie, obsługa wolna, a na dodatek rachunek się nie zgadza… cóż, przełykasz jakoś to wszystko i wychodzisz. Jest ci głupio, bo czujesz się oszukana, ale w sumie, to twoja wina- nie upomniałaś się!

Prawda jest taka, ze jeśli nie wyznaczysz sobie celu, będziesz odkładać w nieskończoność. Chyba każdy z nas to zna. Każdy coś odkłada, przesuwa w czasie, prokrastynuje 🙂 Cel sprawia, że zaczynasz się zmuszać, motywować. Tak, właśnie zmuszać. Rzadko wykonujesz pracę, czy obowiązki tylko dlatego, że masz na to ochotę. Zazwyczaj podejmujesz zadania, bo albo musisz, albo postawiasz, że się teraz za nie zabierzesz. Dlatego cel, zwłaszcza taki który jest Ci narzucony z góry, sprawia, że w ogóle podejmujesz działanie. Jeśli nie masz egzaminu przed sobą, ani perspektywy rozmowy kwalifikacyjnej, czy jakiegokolwiek terminu na wykonanie zadania, musisz sobie ten cel narzucić.

“A kite can’t soar without some kind of force against it.”
― Dakota Kirk

Jak wyznaczyć sobie cel?

1. Cel musi być realny, osiągalny i konkretny– Jeśli pomyślisz, że w ciągu pół roku opanujesz chiński, z pewnością ci się to nie uda, a zdając sobie z tego sprawę, porzucisz ten pomysł już na starcie. To po prostu nie jest ani realne, ani wykonalne. Co innego, jeśli założysz, że po pół roku kursu języka chińskiego, będziesz w stanie przedstawić się, przywitać, zareagować w prostych sytuacjach i poznasz 500 podstawowych słów. Ten cel jest jak najbardziej realny, na miarę Twoich możliwości, a więc też wykonalny. W dodatku wiesz dokładnie, co masz osiągnąć, jest zatem również konkretnie określony.

2. Znając cel, możesz wyznaczyć strategię jego realizacji, czyli np 2 lekcje tygodniowo plus jakiś czas na powtórki w domu, systematycznie. Najlepiej, o tej samej porze, rozpoczynając od krótkiego czasu, w miarę możliwości, wydłużając czas na naukę. Jeśli po miesiącu znasz około 100 słówek, to znaczy, że Twój cel się przybliża. Jest dobrze, oby tak dalej!

3. Cel musi być dla Ciebie ważny. Jeśli chiński nie jest Ci do niczego potrzebny, nie widzisz nawet możliwości, żeby tę umiejętność wykorzystać i nie wiesz po co masz się go uczyć, to nie jest TWÓJ cel. W takim razie, nie znajdziesz w sobie motywacji, aby go zrealizować.

4. Dobrze, jeśli cel jest mierzalny, tzn możesz sprawdzić swój postęp. Tutaj oczywiście sprawdzą się wszelkiego rodzaju testy, sprawdziany, które pokażą Ci ile materiału udało Ci się już opanować. To zbuduje w Tobie dodatkową motywację.

5. Wyznacz sobie termin. Jest to absolutnie konieczne! Inaczej możesz odkładać osiągnięcie celu w nieskończoność, co nas przenosi na początek niniejszego artykułu, gdzie była mowa o prokrastynacji – słowo, które wzbudza różne reakcje, niestety jako kolejna niezbyt zgrabna kalka językowa przyjęło się w języku polskim, zastępując nasz rodzimy zwrot: odkładanie na później.

6. Nic nie sprawdza się lepiej niż zapisanie celu, wraz z terminem realizacji i strategią działania.

“Goals are dreams with deadlines.”
― Diana Scharf

Zatem, do dzieła!